DEpHis (Divine Epithets in Hispania)

ἐξορκίζω σε ὅστις ποτ’ οὖν εἶ, νεκυδαίμων ἄωρε, κατὰ τ[---] / [---] κ̣αὶ τὰ̣ [---]τα [ὀνό]ματα α[---]πων / βρουραβρουρα μαρμαρει μαρμαρει αμαρταμαρει απε/ωρνομ φεκο̣μφθω βαιεψων σ̣αθ̣σαθιε̣α̣ω[---]ββαιφ̣ρι / ἵνα καταδήσῃς τοὺς ἵππους τοῦ οὐενέτου καὶ τοῦ συνζύγ[ου] / [αὐτοῦ πρασίνου ---]εους σ̣ο̣ι̣ [σεσημειωμ]ένα ἐν τοῖς θα[λ]α[σσίοις] / ὀστράκοις παρακατατέθηκα ἐν τούτῳ τῷ σκεύει, Οὐιττᾶτον / Δηρεισῶρε Οὐικτῶρε Ἀρμένιον Νίμβον Τύριον Ἀμ̣ο̣͂ρ̣ε̣ {Ἀμῶρε} Πραικλ̣/ᾶρον τὸν καὶ Τετραπλ̣ὰ Οὐιρεῖλε Παρᾶτον, Οὐικτ[ῶρε] / [Ἰμβου]τρί[ουμ] Φονεῖκε Λίκον καὶ τοῦ συνζύγου αὐτοῦ πρα/σίνου Δαρεῖον Ἄγιλε Κουπείδινε Πουγιῶνε Πρ/ετιῶσον Προυνικὸν Δάρδανον Εἴναχον Φλόριδον Πάρδον / Σερουᾶτον Φούλγιδον Οὐικτῶρε Προφίκιον· κατά/δησον {αὐτοῖς δρόμον πόδας νείκην ὁρμὴν ψυχὴν ταχύτη}/{τα ἔκκοψον ἐκνεύρωσον ἐξάρθρωσον αὐτοὺς ἵνα} / {δησον} αὐτοῖς τὸν δρόμον τὴν δύναμιν τὴν ψυχὴν τὴν ὁρμὴν τ/ὴν ταχύτητα, ἄφελε αὐτῶν τὴν νείκην, ἐμπόδισον αὐ/τοῖς τοὺς πόδας, ἔκκοψον ἐκνεύρωσον ἐξάρθρωσον αὐτοὺς ἵνα / μὴ δυνασθῶσιν τῇ αὔριον ἡμέρᾳ ἐλθόντες ἐν / τῷ ἱπποδρόμῳ μήτε τρέχειν μήτε περιπατεῖν μήτε ν/εικῆσαι μηδὲ ἐξελθεῖν τοὺς πυλῶνας τῶν ἱππαφ/ίων μήτε προβαίνειν τὴν ἀρίαν μήτε τὸν σπάτιον μηδὲ / κυκλεῦσαι τοὺς καμπτῆρας, ἀλλὰ πεσέτωσαν / σὺν τοῖς ἰδίοις ἡνιόχοις, Διονυσίῳ τοῦ οὐενέτου καὶ Λα/μυρῷ καὶ Ῥεστουτιάνῳ καὶ τοῦ συνζύγου αὐτοῦ / πρασίνου Πρώτῳ καὶ Φηλεῖκε καὶ Ναρκίσσῳ ἀνάγ̣κα/ν [---]αρε[—]α[---]α[---]ν[---]κ / αμαει μεσαγρα μεσακτω ασβυρ ὀρεοβαβζαγρα μ/ασκελλει φνουκενταβαωθ σαμφορνο̣ / βεουουβεου· κατάδησον τοὺς ἵππους τοῦ οὐενέτου ὧν / τὰ ὀνόματά σοι σεσημειωμένα ἐν τού/τῳ τῷ σκεύει ἐν ὀστράκοις θαλασσίοις παρακατα/τέθηκα, Οὐιττᾶτον Δηρεισῶρε Οὐι/κτῶρε Ἀρμένιον Νίμβον Τύριον Ἀμο͂ρε Πραι/κλᾶρον τὸν καὶ Τετραπλὰ Οὐιρεῖλε / Παρᾶτον Οὐικτῶρε Ἰμ̣β̣ο̣υτρίουμ Φονεῖκε Λί/κον καὶ τοῦ συνζύγου αὐτοῦ π/ρασίνου Δαρεῖον Ἄγιλε Κουπείδινε / Πουγιῶνε Πρετιῶσον Προυνικὸν / Δάρδανον Εἴναχον Φλό̣ριδον Πάρδον / Σερουᾶτον Φούλγιδον· κατάδη/σον αὐτοῖς δρόμον πόδας νείκην ὁρμὴν ψ/υχὴν ταχύτητα, ἔκκοψον ἐκ/νεύρωσον ἐξάρθρωσον αὐτοὺς ἵνα μὴ / δυνασθῶσιν τῇ αὔριον ἡμέρᾳ /ἐν τῷ ἱπποδρόμῳ μήτε τρέχειν, μήτε πε/ριπατεῖν, μήτε νεικῆσαι / μηδὲ ἐξελθεῖν τοὺς πυλῶνας τῶν ἱππα/φίων μηδὲ κυκλεῦσαι το{υ}/ὺς {τοὺς} καμπτῆρας, ἀλλὰ πεσέτωσαν / σὺν τοῖς ἰδίοις ἡνιόχοις, / Διονυσίῳ τοῦ οὐενέτου καὶ Λα/μυρῷ καὶ Ῥεστουτιάν/ῳ καὶ τοῦ συνζύγου αὐτοῦ πρασί/νου Πρώτῳ καὶ Φηλ/εῖκε καὶ Ναρκίσσῳ· κατάδησον α/ὐτοῖς τὰς χεῖρας, / ἄφελε αὐτῶν τὴν νείκην, / τὸν ἀπόβασιν κ/αὶ τὴν ὅρασιν ἵνα μὴ δυνα/σθῶσιν βλέπειν / τοὺς ἰδίους ἀντιπάλους / ἡνιοχοῦντες, ἀ/λλὰ μᾶλλον ἅρπασον αὐ/τοὺς ἐκ τῶν ἰ/δίων ἁρμάτων καὶ σ/τρέψον ἐπὶ / τὴν γῆν ἵνα πεσέτωσ/αν ἐμ παντὶ / τόπῳ τοῦ ἱππο/δρόμου / συρόμενοι, μά/λιστα δ/ὲ ἐν τοῖς καμπτ/ῆρσι/ν, σὺν τοῖς ἰδί/οις / ἵπποις· ἤδη ἤδ/η, / ταχὺ ταχὺ / ταχέως