DEpHis (Divine Epithets in Hispania)

[ὁρκίζω σε ὅστις ποτ’] οὖν εἶ, νε[κ]υδαίμων ἄω[ρ]ε, κατὰ τῶν [κραταί]/[ων ὀν]ομάτων [---]ινσυδυνασοι παρακ[---]ο̣αινα αγ̣ηαθεα σιμου/εβυαρρη καρωφασι ουνηθκα σευρωαι ηχμασιρουλ[---] / [---]α[---]εββο[---]ρ ιαω ιαηομψονπα· [κατάδησον τοὺς ἵπ]/[πους τοῦ π]ρασίνου ὧν τὰ ὀνόματά σοι παρακατατίθημ[ι], / [Δαρεῖο]ν Ἄγιλε Πάρδον Πουγιῶνε Δάρδανον Εἴναχον Πρετιῶ/σον Προυνικὸν Νίμβον Μαῦρον Οὐικτῶρε Πρωφίκ[ιον Αἴγυπτον] / [Τινγειτᾶ]νον· κατάδησον αὐτοῖς τὸν δρόμον τ[ὴν δύναμιν] / [τὴν ψυχὴ]ν τὴν ὁρμὴν <τὴν> ταχύτητα, ἄφελε αὐτῶν τὴν / νείκην, ἐμπόδισον αὐτοῖς τοὺς πόδας, ἔκκοψον ἐκνεύρωσον / ἐξάρθρωσον αὐτοὺς ἵνα μὴ δυνασθῶσιν τῇ αὔρ[ιον ἡμέρᾳ] / [ἐλθόντες ἐ]ν τῷ ἱπποδρόμῳ μήτε τρέχειν μή[τε περιπατεῖν] / [μήτ]ε νεικῆσαι μηδὲ ἐξελθεῖν τοὺς πυλῶνας τῶν / ἱππαφίων μήτε προβαίνειν τὴν ἀρίαν μήτε / τὸν σπάτιον μηδὲ κυκλεῦσαι τοὺς καμπτῆ[ρας, ἀλλὰ] / [πεσέτωσ]αν σὺν τοῖς ἰδίοις ἡνιόχοις Πρ[ώτῳ] / [καὶ Φηλεῖκε κ]αὶ Ναρκίσσῳ· ἐπιτάσσουσι γάρ σοι αβλα[θανα(?)]/λαβας καὶ ανχρεφρονεφιφουβιν· κατάδησον τοὺς / ἵππους τοῦ πρασίνου ὧν τὰ ὀνόματά [σοι παρα]/[κατατέ]θηκα Δαρεῖον Ἄγιλε Πάρδον Π[ουγιῶνε] / [Δάρδα]νον Εἴναχον Πρετιῶσον Προυνικὸν / Νίμβον Μαῦρον Οὐικτῶρε Πρωφίκιον Αἴγυπτον / Τινγει̣τ̣ᾶνον· κατάδησον αὐτοῖς δρόμον [πόδ]/[ας νε]ίκην ὁρμὴν ψυχὴν ταχύτητα, ἔκκ[οψον] / ἐκνεύρωσον ἐξάρθρωσον αὐτοὺς ἵνα μὴ / δυνασθῶσιν τῇ αὔριον ἡμέρᾳ ἐν τῷ ἱπποδ/ρόμῳ μήτε τρέχειν μήτε περιπατε[ῖν μή]/[τε] νεικῆσαι μηδὲ ἐξελθεῖν τοὺς [πυλ]ῶν/ας τῶν ἱππαφίων μήτε προβαίνει/ν τὴν ἀρίαν μήτε τὸν σπάτιον μη/δὲ κυκλεῦσαι τοὺς καμπτῆρας, ἀλλὰ / [π]εσέτωσαν σὺν τοῖς ἰδίοις ἡνι/όχοις, Π[ρώτῳ] καὶ Φηλεῖκε καὶ Ναρκίσσ/ῳ· κατάδησον αὐτοῖς τὰς χεῖρας, ἐ/ντύλ[ι]ξον αὐτῶν τοὺς μάστειγας / εἰς τὰς ἡνίας, ἄφελε αὐτῶν τὴ[ν νεί]/[κην] τὸν ἀπόβασιν καὶ τὴν ὅρασιν / ἵνα μὴ δυνασθῶσιν βλέπειν τοὺς / ἰδίους ἀντιπάλους ἡνιοχοῦν/τες, ἀλλὰ μᾶλλον ἅρπασον αὐ/τοὺς ἐκ τῶν ἰδίων ἁρμάτων / καὶ στρέψον ἐπὶ τὴν γῆν ἵνα / πεσέτωσαν παντὶ τόπῳ τοῦ / ἱπποδρόμου, μάλιστα δὲ ἐν τοῖς / καμπτῆρσιν, σὺν τοῖς ἰδίο/ις ἵπποις, μετὰ βλάβης τοῦ / σώματος καὶ σκελῶν / κατάγματος· ἤδη ἤδη [ἤ]/δη, ταχὺ ταχὺ ταχέως, / κατάδησον κατάδησον / κατάδησον αὐτούς